Biały Tydzień to dla dzieci przystępujących do I Komunii Świętej czas radości i wdzięczności za dar Eucharystii. Tak bliskie spotkanie z Jezusem rodzi w ich sercach pragnienie dzielenia się Ewangelią w wymiarze misyjnym. W tym okresie proponuje się dzieciom udział w misyjnym dziele Kościoła.
Nie wyjeżdżają do Sudanu czy Syrii, nie wyruszają na ulice Limy w Peru i nie podejmują pracy w dzielnicach biedy w Indiach czy w obozach dla uchodźców w Etiopii. Ale dzięki Papieskiemu Dziełu Misyjnemu Dzieci we wszystkie te miejsca i w wiele innych docierają z pomocą duchową i materialną do swoich rówieśników.
Jeden z dni Białego Tygodnia poświęcony jest misjom, a dokładnie dzieciom z krajów misyjnych, które nie doświadczyły jeszcze spotkania z Jezusem. Dzieci pierwszokomunijne modlą się wtedy za nie i w ich intencji przyjmują komunię św. Składają też dla nich część z prezentów otrzymanych z okazji I Komunii Świętej.
Jan Paweł II prosił dzieci przeżywające czas I Komunii Świętej o modlitwę za rówieśników doświadczających wielorakich cierpień:
“Drodzy przyjaciele, niezapomnianym spotkaniem z Panem Jezusem jest bez wątpienia I Komunia Święta. Dzień, który wspomina się jako jeden z najpiękniejszych w życiu. Jest to wielkie święto rodziny. Jest to także wielka uroczystość w parafii. Mam jeszcze w pamięci ten dzień, kiedy w gronie rówieśników i rówieśnic przyjmowałem po raz pierwszy Eucharystię w moim parafialnym kościele. Pragnę powierzyć waszej modlitwie, drodzy mali przyjaciele, nie tylko sprawy waszej rodziny, ale wszystkich rodzin na świecie. Papież bardzo liczy na wasze modlitwy. Musimy się razem modlić, ażeby ludzkość, a żyje na ziemi wiele miliardów ludzi, coraz bardziej stawała się rodziną Bożą, ażeby mogła żyć w pokoju. Wiele dzieci w różnych częściach świata cierpi i podlega wielorakim zagrożeniom. Cierpią głód i nędzę, umierają z powodu chorób i niedożywienia, padają ofiarą wojen, bywają porzucane przez rodziców, skazywane na bezdomność, pozbawiane ciepła własnej rodziny, ulegają rozmaitym formom gwałtu i przemocy ze strony dorosłych. Czy można obojętnie przejść wobec cierpienia tylu dzieci?”
Jan Paweł II, List do dzieci w Roku Rodziny, 13 grudnia 1994 r.
Podczas katechezy przygotowującej do misyjnego dnia Białego Tygodnia dzieci otrzymują misyjne kopertki z flagami państw, a w nich obrazki z modlitwą misyjną. Każdy, kto chce zostać pomocnikiem Pana Jezusa, przynosi tę kopertkę ze sobą w misyjnym dniu. Wkłada do niej własnoręcznie napisaną modlitwę za dzieci z krajów misyjnych i ofiarę pochodzącą z części swojego pierwszokomunijnego prezentu lub wcześniejszych wyrzeczeń.
W ten sposób dzieci włączają się w komunię Kościoła powszechnego, odpowiadają na misyjne wezwanie Jezusa i stają się misjonarzami dla swoich rówieśników. Tak było ze św. Tereską od Dzieciątka Jezus, która przyjmując I Komunię Świętą w wieku 7 lat, przystąpiła również do Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci.
Sens misyjnego dnia w Białym Tygodniu nie skupia się na jednorazowym złożeniu przez dziecko daru duchowego i materialnego, ale jest o wiele głębszy. Chodzi bowiem o zapalenie w dzieciach ducha misyjnego, aby poznawszy zadania PDMD, włączyły się w przyszłości w jego owocną działalność.
Czas I Komunii Świętej to dla wielu dzieci moment przystąpienia do Papieskiego Dzieła Misyjnego. W Dziele tym św. Jan Paweł II, a także jego następca Benedykt XVI, a obecnie papież Franciszek dostrzegają jedną z najpiękniejszych dróg przyjaźni z Jezusem, która nie kończy się w momencie zdejmowania komunijnego stroju, ale umacnia się i pogłębia przez lata. Widzą w nim drogę dziecięctwa Bożego, pełną ufności i radości, której nie można porównać z żadną inną.
Idea ofiarności dzieci komunijnych na rzecz Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci coraz częściej podejmowana jest przez dzieci także podczas rocznicy I Komunii Świętej.